... هوم

دریاچه نئور حدودا هفتاد کیلومتری خلخال و بیست کیلومتری اردبیل

پس از مدتها همراه سه دوست با کوله و چادر کنار دریاچه و جنگل و بارون و آسمون پر ستاره و مه که مثل اژدها روی دریاچه چرخی زدو رفت. تمدد اعصاب و آرامش. سرد بود و من سرما رو دوست دارم
از یه حالت رکود بیرون میایم. باز راه رفتن و با خود حرف زدن نشانه خوبیه. یعنی باز شعر نوشتن
Crossing the red line
کتاب آخر مهر انگیز کار هم با امضا که یه دوست خوب الان و همنورد قدیم از آمریکا برام فرستاده هم دستمه.
جز اینکه از دستگیری عباس حکیم زاده جدا ناراحت شدم



سوگسروده هفتم
...
رگها پر از هستی حاضر
تنها ما به آسانی از خاطر میبریم, آنچه را همسایه خندان
نه برایمان تایید می کند و نه بدان رشک میبرد
برآنیم آشکارا برکشیمش, آنجا که مرئی ترین خوشبختی را
تازه هنگامی باز میشناسیم, که آن را از درون
دگرگون کنیم
هیچ کجا, ای دلبر, جهان نخواهد بود, جز درون
زندگی مان با دگرگونی میگذرد. و همواره ناچیز تر
ناپدید میشود برون, جایی که روزگاری خانه ای
پابرجا بود, پیکره ای خیالی دانسته میشود, کژو مژ
به تمامی از آن عالم خیالی, چنانکه انگار هنوز دست نخورده در مغز برپاست
روح دوران, انبارهای فراخ نیرو را می آفریند
بی شکل, چنان طغیان پر کششی که از همه چیزی وا میگیرد
او دیگر معبدی نمیشناسد. این زیاده خرجی دل را
ما نهان تر پس انداز میکنیم.آری, جایی هنوز چیزی پا برجاست
...
ریلکه