هیچ و پوچ

هوم گذشت, 16 آذر امسال هم گذشت و شاید چیزی درون من شکست.گذشت با موجی از ناهماهنگی و پایمال حق گذشت. گذشت با فریاد اما فریاد هایی مختلف که شاید بلندتر از فریاد خود دانشجو بود. امید شاید شکست و بیشتر از قبل منو به این فکر انداخت که استقلال خودمو تو وابستگی به گروه ها حفظ کنم گرچه حداقل با خوندن نوشته ای که به بعضی جاهاش اعتراض شدید داشتم به خصوص به کلمه دانشجویان دختر که قبلا رای گیری شده بود, هم الان دیگه اوضاع مثل قبل نیست, استقلال؟. از قبل از ساختار و رفتار چپ خوشم نمیومد و دم از لیبرالیسم میزدم که با قرار گرفتن مشارکتی ها و روشنفکر دینی و هر چی خورده گروه دیگه بود در پشت صفوف لیبرال ها این ته مونده امیدم هم شکست.
Fuck them all

In your head, in your head

, Zombie, zombie, zombie,

Hey, hey, hey. What's in your head,

In your head

, Zombie, zombie, zombie?

Hey, hey, hey, hey, oh, dou, dou, dou, dou, dou...