آش زندگی

به نظرم اگر تمام مکاتب فکری رو کنار هم بزاری تعریف زندگی میشه. گاهی ما
Dust in the wind
هستیم که هیچ چی از دستمون بر نمییاد و انتخابمون اونقدر محدود میشه که بشه ازش صرف نظر کرد. گاهی خیلی متعصب میشیم و به خاطر یه موضوع حاظریم همه چیز و همه کس رو دوباره تعریف کنیم. که فرقی با یه آدم مذهبی نخواهیم داشت. گاهی فقط خودمون رو محور همه چیز میبینیم و خدایی رو بنده نیستیم و الی آخر. کسایی که خودشون محدود به یکی از این حالات کنن به نظرم زندگیشون رو کامل زندگی نمیکنن.
من پایبند به هیچ مکتبی نیستم البته این معنیش این نیست که بیشتر متمایل به بعضی مکاتب نباشم .اما تعصب رو نفی میکنم و در شرایطی که به نظرم هر عقیده ای به کارم بیاد و البته مشکلی باهاش نداشته باشم رو میپذیرم. این طوری بیشتر میشه پیشرفت کرد و چارچوبها رو شکست. چون با وضع موجود معتقدم که:

ما در این تاریکی
کورکورانه قدم از پی قدمی دیگر بر میداریم
و نمی اندیشیم
قدم دیگر ما را به کجا خواهد برد
؟در ته چاهی عمیق؟
nil